Herdenken is een werkwoord wat we in Nederland in april en mei gestalte geven. Daarbij geldt: jong geleerd is oud gedaan. Hoe waardevol is het dan om samen met jongeren stil te staan bij veiligheid, vrede en vrijheid. Dat was precies wat vandaag gebeurde bij de adoptie van het oorlogsmonument in Papendrecht. De ene klas droeg het monument over aan een andere klas. Daarbij stonden ze op creatieve wijze stil bij het thema oorlog en vrede. Door middel van mooie gedichten kwam de oorlog dichterbij. Daarnaast hield de burgemeester een mooie toespraak, waarbij een aantal lokale gebeurtenissen passeerden en het belang van herdenken naar voren kwam. Deze bijeenkomst vormt een gepaste opmaat naar de herdenking van 4 mei.

Het stemt me dankbaar dat we in Papendrecht actief invulling geven aan het herdenken. En ook dat we het doorgeven aan de volgende generatie. Het herdenken van oorlog en vrede is een thema wat in 2024 dichtbij komt en misschien wel dichterbij komt. En dat gebeurt op allerlei manieren: via vluchtelingen, via mediaberichten en via actieve steun aan het conflict in Oekraïne. Ik hoop dat we kunnen blijven zeggen: nooit meer oorlog. Dat vraagt van onze kant permanente inzet: dichtbij en ver weg. En dan nog besef ik dat we het niet in eigen hand hebben. Niet alles is maakbaar. Juist vrede is niet maakbaar, maar vraagt wel onze volle aandacht.